Има толкова много мисли,
които тичат една през друга.
Има мигове, които никога
няма да бъдат забравени.
Има сънища, които ми напомнят
безмилостно за това,
което няма да имам вече.
И пак се промъквам в спомените.
Когато вън вали. И когато липсваш.
И когато нощите ми стават само твои.
И когато спя. И когато дишам.
И когато се изгубвам зад завоя.
За да те повикам.
И когато протягам ръка,
но всъщност знам,
че никога отново няма да я хванеш…
източник:facebook
Можете да коментирате чрез: